Nú höfum við sagt skilið við eðlisfræðina sem síðustu tveir þættir hafa farið í, og frá hinu veraldlega förum við yfir í hið óþekkta, vísindin sem reyna að útskýra okkur sjálf, hver við erum og af hverju við erum þannig. Sem er auðvitað hræðilega einfölduð leið til að koma sér að efni þáttarins, heimspeki. Því það sem er frekar merkilegt við eðlisfræðina sem dæmi, er að upphaflegu pælingarnar komu frá fólki sem eru í dag kölluð heimspekingar. Atóm er grískt orð, sem þýðir hið órjúfanlega, því í byrjun var talið að það væri smæsta eining sem til væri. Áður en við vorum nálægt því að geta sannreynt þá kenningu, enda var hún ekki endilega byggð á raunvísindum heldur heimspekilegum pælingum um það hvernig eða úr hverju heimurinn væri. Ég minni á að ég sit á þætti um strengjafræði svo ég læt það vera að fara út í hvort atóm sé í raun órjúfanlegt eða ekki, það bíður betri tíma. En aftur að heimspekinni, hvernig byrjaði hún? Hvernig hefur hún þróast og um hvað snýst hún? Eru sjálfshjálparbækur heimspeki? Er biblían heimspeki? Ég fékk til mín Eyju Margréti Jóhönnu Brynjarsdóttur til að ræða þetta allt saman við mig, reyna að pakka um það bil 2500 ára sögu í þéttann pakka og við byrjum hjá forn grikkjum.