Það hefur reynst áhrifamikil ráðstöfun að senda seyðfirskan myndlistarmann sem fulltrúa Íslands á Feneyjatvíæringinn. Þar setur hann upp verk sem koma Íslendingum furðu mikið við, sprottið upp úr hugmyndaheimi sem við þekkjum svo vel úr íslenskri eldhúsumræðu.
Listamaðurinn, Christoph Büchel, setur upp mosku í kaþólskri borg. Það þykir mikill heiður að fara á Feneyjatvíæringinn og gríðarlegt tækifæri fyrir listamann.
Þó að við eigum nokkra góða myndlistarmenn er ekki um auðugan garð að gresja þegar kemur að beitingu myndmáls. Þar birtist fábreytni í efnistökum þótt hæfileikar og kunnátta séu fyrir hendi í efnismeðferð.
Sá sem hefur ekkert að segja á ekki erindi á tvíæringin. Það er eins og við séum á náskeri stödd með myndlistarmenn, frambærilegum á allþjóða vettvangi.
Þar hefur Seyðfirðingurinn Christoph Büchel hlaupið í skarðið, það hefur svínvirkað · að senda til Feneyja hugsandi myndlistarmann. Íslenski skálinn hefur aldrei fengið aðra eins athygli.
Síðasta orðið átti Goddur að vanda í síðustu Djöflaeyju vetrarins.